OPENING 26 APRIL

In het Parc National du Banc D’Arguin in Mauritanië leven nog een duizendtal Imraguen, traditionele bewoners van het gebied waar de Sahara naadloos overgaat in de oceaan. Zo’n twee miljoen trekvogels delen er de vaak ondiepe oceaan met massaal veel vissen, schildpadden, en dolfijnen. Oorspronkelijk visten de Imraguen te voet, gewapend met netten en een speer. In samenwerking met dolfijnen joegen ze scholen vis hun netten in.
Midden vorige eeuw schakelden ze grotendeels over op kleine zeilboten, beter bekend als ‘lanche’. De Imraguen zijn de enigen die binnen de grenzen van de Banc D ’Arguin mogen vissen, mits zij geen gebruik maken van gemotoriseerde vaartuigen. Er zijn exact 114 traditionele zeilboten toegelaten, verspreid over de 9 dorpen in het park.
Uitvaren gebeurt bij het eerste licht ’s ochtends. De Imraguen kennen de zandbanken, eilanden en bevaarbare kanalen op hun duimpje en varen op het ritme van de getijden. Desondanks lopen hun schepen regelmatig vast wanneer de wind wegvalt. Dan wordt er thee gezet en vers gevangen vis gebraden in wat olie. Als de avond valt wordt er gebeden op de voorplecht. Als de wind terug opsteekt wordt er onder de sterrenhemel teruggevaren, in het gezelschap van dolfijnen. De Imraguen lokken hen door te fluiten, de dolfijnen antwoorden met luid geblaas en plons-geluiden .Een betoverend concert in volmaakte duisternis.